De stijfselzwam kan tot een tiental centimeters uitgroeien en vormt dan een stevig ogende, witte plakkaat op takken of stammen. Zoals bij alle trilzwammen is vorm en de kleur van het vruchtlichaam erg afhankelijk van de hoeveelheid vocht, en daardoor is de stijfselzwam soms lastig te onderscheiden van zijn dubbelganger, de klontjetrilzwam (Exidia nucleata), als bij de laatste de kenmerkende klontjes ontbreken. In dat geval kunnen alleen de grotere sporen van de stijfselzwam definitief uitsluitsel geven.

De stijfselzwam is in Friesland het meest gemeld van populier en es. Wat het verloop van de meldingen betreft, in de periode tussen 2000 en 2010 werd de stijfselzwam jaarlijks vijftien tot dertig keer gemeld, daarna is het aantal meldingen per jaar geleidelijk afgenomen, tot onder vijf per jaar vanaf 2017. Het is onduidelijk wat hier de oorzaak van zou kunnen zijn. Misschien is de stijfselzwam niet bestand tegen de klimaatverandering, of wordt hij verdrongen door de klontjestrilzwam. Andere mogelijkheid is dat een deel van de (vroegere) opgaven de klontjestrilzwam betreft.

Zie ook:

• de klontjestrilzwam.

(c) Sjoerd Greydanus

Het aantal meldingen van Stijfselzwam per decade (periode van tien dagen) .
De eerste twee cijfers geven de maand aan. Het derde cijfer geeft de decade aan. 1: dag 1 - 10, 2: dag 11 - 20, 3: dag 21 tot einde van de maand.