Gerimpeld mosoortje (Arrhenia retiruga)

Qua grootte zal het gerimpeld mosoortje nooit opvallen. Groter dan een paar centimeter wordt het niet. Toch onopvallend is het kleine witte paddenstoeltje niet. Met zijn vuilwitte kleur steekt hij vaak scherp af tegen het groene mos waarop hij parasiteert. Bovendien zitten er vaak meerdere in kleine groepjes aan het mos vastgehecht.

Het gerimpeld mosoortje is niet specifiek gebonden aan een type milieu. Vroeger, toen het nog slechts weinig werd waargenomen, werd gedacht, dat hij aan droge zandgronden in naaldbossen gebonden was. Echter, de laatste jaren lijkt het gerimpeld mosoortje steeds algemener te worden, en blijkt het in elk milieu voor te komen waar slaapmossen groeien.

De eerste melding van het gerimpeld mosoortje stamt uit 1981. Daarna is hij tot en met 2006 nog een vijftal keer gemeld, en dan voornamelijk op Terschelling. Pas na 2007 wordt hij regelmatiger gemeld. Uit onderstaande grafiek blijkt, dat het gerimpeld mosoortje vooral in de wintermaanden wordt gemeld. Mogelijk heeft deze soort toch baat bij de natte winters.

Hoewel het gerimpeld mosoortje verspreid over Europa en Noord-Amerika voorkomt, is toch een vondst in een berm bij Houtigehage in een boek over 600 paddenstoelen in de wereld terechtgekomen. Dr. Peter Roberts en Shelley Evans, twee gerenommeerde mycologen, hadden via een fotosite de foto ontdekt en wilden deze graag gebruiken in "The Book of Fungi". Een toevalstreffer die een gelukstreffer werd: als de hond niet zijn behoefte had hoeven doen en ik niet een paar minuten op een plek stil had moeten staan, was ik zondermeer aan het mosoortje voorbij gelopen (foto 4 en 5).

Verspreidingskaart

Periodiciteit