Slijmige gordijnzwam (Cortinarius mucosus)
De slijmige gordijnzwam is een soort bijna uit Nederland is verdwenen, en op de Friese Waddeneilanden voorlopig nog zijn refugium heeft. In totaal is de soort dertig keer gemeld, waarvan de helft voor 1980 stamt, zowel op Ameland en Schiermonnikoog als op Vlieland en Terschelling. Recentelijk werden de opvallend oranjebruine paddenstoel met zijn slijmige hoed alleen nog op Terschelling gevonden, maar in 2017 hebben Sjoukje Mulder en Bob Schot de soort weer op Vlieland aangetroffen, in de duinen bij dennen.
De slijmige gordijnzwam is gebonden aan schrale, zandige dennenbossen die in Nederland alleen nog op eilanden worden aangetroffen. Vroeger waren ook de stuifzandgebieden geschikt voor deze soort, maar dit biotoop is hier verdwenen door successie in de dennenbossen en de verrijking van de bodem door stikstofdepositie.
Verspreidingskaart
Periodiciteit
ID-kaart | |
---|---|
Wetenschappelijke naam: | Cortinarius mucosus |
Nederlandse naam: | Slijmige gordijnzwam |
Friese naam: | Slimige gerdynswam |
Aantal meldingen: | 21 |
Aantal kilometerhokken: | 18 |
Eerste melding: | 02-11-1975, 205-610, Schiermonnikoog, Schiermonnikoog (eiland - conversie IKC) |
Laatste melding: | 23-11-2017, 132-589, Vlieland, Vlieland (eiland) |
Zeldzaamheidsklasse (Frl): | zeldzaam |
In Fries basisregister: | Categorie 1 - Bedreigde soort met een sterke binding met Fryslân |