Gewone inkttruffel (Melanogaster ambiguus)

Inkttruffels groeien onder de grond. Weliswaar kunnen inkttruffels op den duur tot aan de oppervlakte naar boven dringen, maar de grootste kans om ze te vinden is door het omwoelen van de grond. Toch, zelfs al komt een gewone inkttruffel tijdens tuinwerkzwaamheden boven de grond, dan moet je nog een scherp oog hebben, want de roodbruine, kleine, onregelmatig gevormde bolletjes vallen nauwelijks op en doen in eerste instantie niet aan een paddenstoel denken. Gelukkig herkende dhr. J. Zeeuw deze wel als truffels.

De gewone inkttruffel wordt slechts een paar centimeter groot. Hij is onregelmatig bolvormig, en aan de buitenzijde kunnen zich verdikte myceliumstrengen bevinden. Bij doorsnijden verschijnt een soort honingraatachtige structuur, waarbij in de kamertjes zich de sporenvormende massa bevindt. De zwarte massa is enigszins vochtig en slijmerig, en heeft het geslacht zijn naam gegeven.

De gewone inkttruffel groeit onder loofbomen; in de truffeltuin had de inkktruffel een plek onder de haagbeuk gevonden. Ondanks zijn verborgen leefwijze is de gewone inkttruffel in Nederland toch een 40-tal keer gemeld. De tuinvondst is de eerste melding in Friesland.

In de truffeltuin van Twijzelerheide was in 1998 ook de gevlekte truffel (Tuber maculatum) gevonden. Beide soorten zijn fundamenteel verschillend: de gevlekte truffel is een ascomyceet en vormt de sporen in een ascus, de inkttruffel is een basidiomyceet en vormt de sporen op knopvormige basidia.

Verspreidingskaart

Periodiciteit