Akkerdistelroest (Puccinia punctiformis)

Roesten zijn best moeilijk te determineren. Als je je er toch in wilt verdiepen, is de akkerdistelroest misschien wel de dankbaarste instaproest die je je kunt wensen.

Meestal hoef je maar een klein eindje te fietsen of je vindt akkerdistels in ruime hoeveelheden. Vervolgens is het een kwestie van de onderkant van het blad bekijken of er ook honinggele bultjes dan wel roodbruine of donkerbruine hoopjes te zien zijn. Misschien ben je tijdens het zoeken al bedwelmd door een heerlijke zoete bloemengeur die door de spermogonia wordt voortgebracht. Soms ruik je de geïnfecteerde akkerdistels eerder dan dat je ze ziet. Het schijnt zelfs zo te zijn, dat de akkerdistelroest de enige roest is, die op basis van de geur gedetermineerd kan worden.

Je hoeft er geen microscopisch onderzoek voor te doen, je hoeft geen foto in te sturen en je hoeft ook geen collectie te bewaren. En het speelt zich allemaal uitsluitend af op de akkerdistel. Er is dus geen tweede waardplant in het spel, zoals bij veel andere roesten wel het geval is. Je kunt er eigenlijk geen fout mee maken. En een smoesje van geen tijd gaat bij de akkerdistel ook niet op: je hebt van april tot november de tijd om met het wonderlijke organisme dat een roest is, kennis te maken. Probeer het eens. Behalve een paar pinnige prikjes zal je zeker ook het zoet ervaren.

Verspreidingskaart

Periodiciteit