Moeraspelsbekertje (Trichophaea paludosa)

Op 27 september 2017 bezochten Ben Engelen en Jan Tuinstra weer het Leeuwarder bos om paddenstoelen te fotograferen. Hun belangstelling gaat ook uit naar kleine paddenstoelen op de grond, en al wroetende door de klei ontdekten ze op een door modder bedekt vermolmd hout enkele kleine bekerzwammen. De bekerzwammen waren bijna wit van binnen, de buitenzijde was bruinharig, en de rand was met wimperharen bezet. Al met al een zeer fotogenieke paddenstoel.

In eerste instantie leek het op een wimperzwam, maar wimperzwammen zijn fel gekleurd, meestal oranje tot rood. Via de Facebook-groep "Ascomycetes of the World" gaf Björn Wergen al snel uitsluitsel, dat het hier om een pelsbekertje zou gaan. In eerste instantie werd gedacht aan het opalen pelsbekertje, omdat deze soort op hout groeit. Alleen, zoals bij vele ascomyceten, zijn soorten binnen een geslacht alleen microscopisch met zekerheid te determineren. Na enig onderzoek stelde Ben Engelen vast dat deze soort sporen met knobbels had. Van de pelsbekertjes heeft alleen het moeraspelsbekertje knobbelige sporen.

Het moeraspelsbekertje is zeer zeldzaam in Nederland. Het moeraspelsbekertje is gebonden aan elzenbroekbossen op klei en is in Nederland vooral bekend uit de Flevopolders en het rivierengebied. Het groeit normalerwijze op de grond en vormt waarschijnlijk ectomycorrhiza met els.

Verspreidingskaart

Periodiciteit