Na een tweetal succesvolle excursies tijdens de soortendagen in het Leeuwarder Bos is vanuit de Paddenstoelen Werkgroep Friesland het initiatief ontstaan om gedurende een aantal jaren het Leeuwarder Bos gerichter te inventariseren. De bedoeling is maandelijks minimaal een excursie te houden.

Op 9 april 2017 verzamelden zich een vijftal leden voor de eerste excursie. Omdat twee al vroeg op het parkeerplaats stonden, waren zij alvast in het bosje aan de rand van de parkeerplaats begonnen. Onlangs was er gekapt, en het versnipperde hout was achtergebleven. Op het versnipperde hout werd niets gevonden, maar de vele takken en stammetjes leverden een grote hoeveelheid korstzwammen op, waaronder de oranjerode schorszwam (Peniophora incarnata) en de berijpte schorszwam (Peniophora lycii).

Na twintig minuten werd besloten naar het bos te gaan. In het gedeelte waar vorig jaar de voddenbekerzwam werd gevonden, stonden opnieuw een groepje bekerzwammen, maar deze waren duidelijk anders van vorm, meer diep komvormig en bovendien met een enigszins opvallend gekleurde rand. Hier ging het om de vroege bekerzwam (Peziza vesiculosa) (foto 1). De bekerzwam werd vergezeld door de zeer algemene gewone glimmerinktzwam (Coprinellus micaceus) (foto 2), die het hele jaar door verschijnt, zodra het vochtig genoeg is. Het voorjaarsbreeksteeltje (Pholiotina aporos) daarentegen is wel een soort die aan het voorjaar verbonden is. Het werd onder aan een slootwal, min of meer tussen het riet verborgen, ontdekt.

Hier en ook op andere plaatsen lagen her en der stammen van gekapte essen. Op een nog vrij vers gekapte stam werd de vlakke essenkogelzwam (Hypoxylon petriniae) (foto 3) gevonden. Deze soort is nog niet lang in Nederland bekend. Dit is de tweede vindplaats in Friesland. Ook de essenschorzwam (Peniophora limitata) werd hier was de tweede Friese vondst. De eerste was in het andere rijke Leeuwarder paddenstoelengebied, De Groene Ster.

Op het vele dode hout werden vele houtzwammen gevonden, maar de meeste waren niet meer met zekerheid op naam te brengen, doordat ze of bijna in staat van ontbinding waren of uitgedroogd en verkleurd. Ook het papierzwammetje (Byssomerulius corium) ziet er ouder heel anders uit. De witte kleur gaat langzamerhand over in een bleek tot fel oranje kleur (foto 4).

Naast essen, eiken, beuken staan in het Leeuwarder Bos ook wilgen. Op een wilgentakje werd een vrij onopvallend, bijna kleurloos korstje gevonden. Vanwege de barstjes was de eerste gedachte dat het misschien om een soort schorszwam zou gaan, niet eens de moeite waard om mee te nemen, omdat deze gezien zijn uitgedroogde toestand waarschijnlijk geen sporen meer zou hebben. Maar goed, een project is een project, en dus werd het takje toch meegenomen. Tijdens de microscopie-ochtend, een week later, kwam de grote verrassing: het was een trilzwamachtige, en de barstjes waren juist één van de onderscheidende kenmerken. Van de waskorstjes vertoont namelijk alleen het kalkwaskorstje (Exidiopsis calcea) deze. Het kalkwaskorstje is in geheel Nederland een zeldzame soort (foto 5).

Enkele vondsten waren:

• brandnetelklokje;
• gewone glimmerinktzwam;
• wilgenschorsschijfje;
• eiketrilzwam;
• gewone zwavelkop;
• kalkwaskorstje;
• vlakke essenkogelzwam.