Hoge begroeiing maakte het nog steeds lastig om gemakkelijk naar paddenstoelen te zoeken. Meestal waren ze tussen pollen gras verborgen. Inktzwammen zijn bijna altijd in het Leeuwarder Bos te vinden. Met name de zwerminktzwam (Coprinellus disseminatus) komt zeer talrijk voor. Maar ook de grote kale inktzwam (Coprinopsis atramentaria) kan regelmatig gevonden worden.

De bleekgele bundelzwam (Pholiota gummosa) verschijnt pas in september. Hij groeit op ondergrondse, dode wortels en lijkt dus in het Leeuwarder bos een bijna onuitputtelijke voorraadkamer te hebben (foto 1). Ondanks de rijke voorraad is de fructificatieperiode van deze bundelzwam relatief kort, vanaf september tot en met december.

Een andere soort die dode wortels groeit, is de toefige labyrinthzwam (Abortiporus biennis). Zoals de naam al zegt, kan hij grote toefen vormen, en deze veelvormigheid maakt hem erg fotogeniek (foto 2). Jong heeft hij vaak nog roodachtige guttatiedruppels.

Ook de gele stekelkorstzwam (Mycoacia uda) valt gemakkelijk op. Vaak groeit hij op afgevallen takken, maar dit keer contrasteerde hij sterk op een dikke, op de grond liggende stam. De gele stekelkorstzwam is algemeen, maar wordt in Friesland slechts zelden gemeld. In het Leeuwarder bos is de gele stekelkorstzwam tot nu toe op drie verschillende plekken aangetroffen.

Zelfs al is het aantal gevonden soorten gering, er is bijna altijd iets bijzonders tijdens een excursie. Dit keer steelden twee gewone fopzwammen (Laccaria laccata) de show. Beide droegen een omgekeerd hoedje, als een soort decoratieve chelengk. Dit verschijnsel, fasciatie genoemd, is bij fopzwammen niet ongewoon. Toch is het vrij uitzonderlijk om enkele exemplaren met eenzelfde vergroeiing naast elkaar te zien.

Zie ook:

• bleekgele bundelzwam.