Denneneekhoorntjesbrood (Boletus pinophilus)

Het denneneekhoorntjesbrood werd sinds 1987 al uitgestorven beschouwd. Daarvoor waren er alleen waarnemingen uit Gelderland (Veluwe). Recentelijk is het denneneekhoorntjesbrood weer in Nederland opgedoken. En aan Friesland is in 2017 de eer van de vierde melding ten deel gevallen.

Het denneneekhoorntjesbrood is op Vlieland door Bob Schot gevonden. In eerste instantie had hij deze laten liggen, omdat hij dacht dat het een gewoon eekhoorntjesbrood was. Toen hij deze op Facebook publiceerde, leek de paddenstoelengroep van Facebook bijna te ontploffen. Omdat hijzelf niet meer op het eiland was, ging Sjoukje Mulder op zoek en pas na twee dagen zoeken vond ze gelukkig nog genoeg om voor determinatie naar Chiel Noordeloos op te sturen. Hij bevestigde de vondst van het denneneekhoorntjesbrood.

De denneneekhoorntjesbrood lijkt exclusief aan (grove) den gebonden te zijn, maar ook het gewoon eekhoorntjesbrood kan onder den voorkomen. De groeiplaats is dus niet het onderscheidende kenmerk. De hoed van het denneneekhoorntjesbrood is roodbruin tot purperbruin, dus in het algemeen donkerder dan de hoed van het gewoon eekhoorntjesbrood. Omdat hoedkleur erg variabel kan zijn, is microscopisch onderzoek van de hoedhuid de enige zekerheid: het denneneekhoorntjesbrood heeft opgezwollen cellen in de hoedhuid, en deze ontbreken bij het gewoon eekhoorntjesbrood.

Zie ook:

• gewoon eekhoorntjesbrood (Boletus edulis).

Verspreidingskaart

Periodiciteit