Leerkaalkopje (Deconica horizontalis)

Het leerkaalkopje is een relatief recente nieuwkomer, pas sinds de jaren negentig van de vorige eeuw in Nederland bekend is. In 1994 is het leerkaalkopje voor het eerst in Friesland gemeld. Gek genoeg heeft het daarna bijna twintig jaar geduurd, voordat de soort opnieuw in Friesland werd gemeld. Sinds 2013 wordt van deze soort onregelmatig melding gemaakt, weliswaar verspreid over heel Friesland.

Het leerkaalkopje behoort zeker niet tot de opvallende paddenstoelen. Met een klein, niervormig, bruinachtig vruchtlichaam is het leerkaalkopje met een kort steeltje zijdelings gehecht aan stronken en takken van verschillende loofbomen. De soort kan ook op naaldbomen groeien, en, volgens de literatuur, op afval, zoals oude kranten en vergane matrassen. Het leerkaalkopje groeit meestal in groepen.

Microscopisch onderscheidt het leerkaalkopje zich door relatief korte, dikwandige sporen (6,0 - 8,0 x 4,0 - 5,0 µm) met een duidelijke kiempore en lageniforme tot cylindrische cheilocystiden met een smalle nek.

Andere zijdelings gesteelde en bruine soorten zijn:

• het gewoon matkopje;
• het week oorzwammetje;
• het harig dwergoortje.

Verspreidingskaart

Periodiciteit